FINAL PROGRAM

Page 31 - FINAL PROGRAM

P. 31

Πανελλήνιο Συνέδριο Μεταγγισιοθεραπείας
ΣΤΡΟΓΓΥΛΑ ΤΡΑΠΕΖΙΑ
ΣΤΡΟΓΓΥΛΟ ΤΡΑΠΈΖΙ 9:
Think outside the Hospital: Όταν η Κοινωνία – Έρευνα και Τέχνη συναντούν τη μετάγγιση
ΚΎΚΛΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ ΣΕ ΓΡΑΜΜΙΚΑ ΦΑΙΝΟΜΕΝΑ: ΝΕΑ ΞΕΚΙΝΗΜΑΤΑ ΣΤΗΝ ΑΛΎΣΙΔΑ ΤΗΣ ΜΕΤΑΓΓΙΣΗΣ
Βασίλειος Λ. Τζούνακας
Μεταδιδακτορικός Ερευνητής, Τμήμα Βιολογίας, ΕΚΠΑ
Η αποθήκευση ερυθροκυττάρων για σκοπούς μετάγγισης οδηγεί σε χρονοεξαρτώμενη υποβάθμιση της ποιότητάς τους σε δομικό και λειτουργικό επίπεδο, η οποία διεθνώς αποδίδεται με τον όρο «Αποθηκευτική Βλάβη». Ωστόσο, η τελευταία δεκαετία έχει αποδειχθεί κομβική για τη βελτίωση τόσο των συνθηκών συντήρησης όσο και για την αποδοτικότητα των μεταγγίσεων σε κλινικό επίπεδο. Η γνώση πως, α) ο χρόνος αποθήκευσης ενδέχεται να είναι ουδέτερος ως προς τη θνησιμότητα ή τη νοσηρότητα μετά από μετάγγιση, β) υπάρχει ιδιαίτερη διασύνδεση ανάμεσα στην αποθηκευτική ικανότητα των ερυθροκυττάρων, τα εγγενή χαρακτηριστικά του αιμοδότη (φύλο, ενζυμοπάθειες, θαλασσαιμία) και τη μετα-μεταγγισιακή απόδοση και ασφάλεια, και γ) οι συνθήκες αποθήκευσης ενδέχεται να βελτιωθούν ακόμα περισσότερο (αναερόβιες συνθήκες/υποξία, εξελιγμένα προσθετικά διαλύματα συντήρησης, εναλλακτικοί πλαστικοποιητές μονάδας) οδήγησε στον επαναπροσδιορισμό των ερευνητικών προτεραιοτήτων που αφορούν στην αλυσίδα της μετάγγισης. Επιπλέον, η είσοδος ολιστικών μεθόδων ανάλυσης δείγματος αλλά και δεδομένων προσφέρει πληθώρα πληροφοριών με στόχο την ολοένα πιο πλήρη και σαφή αποτύπωση κομβικών σημείων ελέγχου της αποδοτικότητας της μετάγγισης. Ήδη έχουν σχεδιαστεί βάσεις δεδομένων αλλά και μέθοδοι που περιλαμβάνουν προηγμένα μοντέλα πρόβλεψης και εισάγουν τη λογική της τεχνητής νοημοσύνης στο χώρο της μετάγγισης. Αυτή η καταιγιστική ροή δεδομένων που αφορούν στον δότη (donor variation), τη μονάδα μετάγγισης (unit uniqueness) και τον αιμολήπτη (recipient background) «επιβάλλει» την ξεκάθαρη και άμεση ανάγκη για επανεξέταση των κλινικών δοκιμών που σχετίζονται με τη μετάγγιση μέσω αξιολόγησης των νέων βιοδεικτών που προκύπτουν. Ως εκ τούτου, το τρίπτυχο αιμοδότης-μονάδα μετάγγισης-δέκτης μετάγγισης αναλύεται πλέον από την οπτική γωνία μιας επαναλαμβανόμενα κυκλικής ερευνητικής προσέγγισης η οποία έχει ως βάση την παραδοχή της ύπαρξης αλληλεπιδρώντων αποτελεσμάτων που προκύπτουν από τη γραμμική αλληλουχία της μεταγγισιοθεραπείας. Υπό αυτό το αναδυόμενο πρίσμα έρευνας, α) η διαχείριση των παραγώγων αίματος για πρωτοποριακούς σκοπούς που ξεφεύγουν από τα στενά όρια της μετάγγισης, όπως η στοχευμένη διανομή φαρμάκων, καθώς επίσης και β) η επίτευξη εστιασμένων μελετών ζευγών αιμοδότη-ασθενή στην κατεύθυνση της εξατομικευμένης μετάγγισης, δύναται να συντελεστούν πολύ νωρίτερα από ότι αναμενόταν.
Τελικό Πρόγραμμα 31

29 30 31 32 33